3 rośliny cebulowe, które warto mieć w swoim ogrodzie

Rośliny cebulowe to wyjątkowo wdzięczna grupa roślin, które łączy fakt, że są bylinami z bulwą, grubym kłączem lub cebulą. Ich wieloletni cykl życia obejmuje czas, gdy odpoczywają pod tą niepozorną postacią. Poza tym różnić może je wszystko: od czasu kwitnienia, przez rozmiar kwiatów czy ich zapach. Uroda oraz stosunkowa prostota pielęgnacji sprawiają, że  warto umieścić w ogrodzie choćby jeden klomb, który jest im dedykowany.

Krokusy

Kwiaty zasłynęły dzięki Dolinie Chochołowskiej, na którą rokrocznie ściągają tłumy, aby oglądać dywan ścielący się pod nogami. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby te drobne kwiaty oznajmiały wiosnę w naszym ogrodzie. Szafran spiski, najpopularniejszy w naszym klimacie to tylko jeden z ponad siedemdziesięciu gatunków tego kwiatu. Krokusy sadzimy do gruntu wczesną jesienią, na ponad miesiąc przed pierwszymi przymrozkami. Najpiękniej prezentują się w grupie, dlatego w sprzedaży oferowane są zwykle paczki kilkudziesięciu cebulek. Są stosunkowo tanie, a jako że mamy do czynienia z długowieczną byliną kwitnącą cieszyć nas mogą kilka sezonów. Ważne jest tylko zadbanie o dobrą odsączalność gleby. Nadmiar deszczówki stojącej w wiosennych kałużach nie sprzyja kwitnieniu. Zwykle nie trzeba ich też dodatkowo odżywiać, a po przekwitnięciu nie należy ich przycinać, bo liście pobierają składniki do bulwy. Dzięki temu w kolejnym roku nasz kwietny dywan ponownie rozkwitnie w pełni.

Tulipany

Tysiące kolorów i faktur tych dekoracyjnych kielichów kwiatowych sprawiły, że XVI wieczna Holandia oszalała na ich punkcie, a tulipany stały się symbolem tego kraju. Kojarzone są przez to zwykle z masowymi uprawami, ale z powodzeniem można z nich tworzyć kompozycje i rabaty w domowych ogrodach. Cebule sadzimy do przepuszczalnego gruntu jesienią, przed przymrozkami. Już przy zakupie, zwróćmy uwagę na ich wygląd: powinny być zwarte, jędrne, podobne do kulinarnej cebuli. Szybciej zakwitną, gdy stanowisko ogrzewać będzie południowe słońce. Sadzimy je na głębokość 15-20 cm, w odległościach 10 cm, najlepiej w kępach czy rzędach. W grupie wyglądają najpiękniej. Po posadzeniu warto jednorazowo wzmocnić je nawozem, który rośliny będą czerpać z ziemi przez całą jesień. Jeśli chcemy ponownie wykorzystać cebulkę, musimy pamiętać, aby ściąć tylko łodygę z kwiatem. Gdy liście zżółkną, wykopujemy roślinę i czekamy, aż całkowicie zwiędnie, zawijamy w papier i w ciemnym i chłodnym miejscu przechowujemy do jesieni.

Lilie i liliowce

Lilie przywędrowały do nas z Japonii i Chin, a ich kwiaty złożone z sześciu płatków i pręcika zachwyciły setkami kolorów, wybarwień i zapachem. Nie są wymagające, ale nie znoszą mrozów i nadmiaru wilgoci. Jeśli więc przeoczyliśmy termin nasadzeń jesiennych, lilia może spokojnie zostać wsadzona wczesną wiosną. Cebuli warto tylko zapewnić warstwę drenażu, tak aby w przypadku deszczowego przedwiośnia nie zgniła w ziemi. Mniej pracowici ogrodnicy pokochają liliowce, które przez wiele lat mogą nas cieszyć kwiatami, nie stawiając praktycznie żadnych wymagań. Bulwy i mięsiste korzenie z czasem rozrastają się w głąb ziemi, warto więc wykopać głębszy dół i wzbogacić miejsce żyznym kompostem. Te niewymagające rośliny rosną praktycznie wszędzie, jednak na stanowisku cienistym i w ubogiej glebie nie będą kwitły tak obficie. Szczęśliwie, ozdobą tej byliny są nie tylko kwiaty, ale też liście, które tworzą okazałe kępy.